El último tramo

¡Hola a todos!

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar onze laatste weekenduitstap zit erop en de laatste dagen in Ecuador zijn ingegaan. Het liefst zou ik nog een beetje langer blijven, maar de plicht roept ons terug naar België...
Ondertussen houdt een andere plicht ons hier nog even druk bezig, want zowel vorige week als deze net begonnen nieuwe week hebben Kim en ik nog niet stilgezeten.

Vorige week spendeerden we een heleboel van onze tijd in de taller met Wilson. Het doet deugd om de kits zo te zien groeien dankzij onze hulp. We pakten een groot deel van de materialen in en konden dus al heel wat van het 'to do-lijstje' schrappen. Daarnaast kregen we het soms wat stresserende werkje om de streepjes en cijfers op houten latten te tekenen. Hierbij foutjes maken, doe je liever niet, maar gelukkig hebben we ontdekt dat een gom perfect in staat is om permanent marker van een houten latje te vegen. Ik moet toegeven, het was heel bevredigend om het resultaat te zien. Het zag er zelfs heel professioneel uit!

Tussendoor bereidden we ook onze lessen voor. Ja, nog eens, want deze keer gaven we ze 'voor echt'! In de oefenschool van de ISPED passeerden we vrijdag langs el segundo grado (1e leerjaar), el quinto grado (4e leerjaar) en el septimo grado (6e leerjaar) om al onze lessen nog eens te geven. Het gaat er duidelijk anders aan toe dan in België, vooral dan bij de jongsten, maar we kunnen toch wel van een succes spreken. De klasleerkrachten én de leerlingen waren allemaal erg enthousiast.

Onze gids raakte eindelijk volledig verbeterd en er ontbreken nu enkel nog een aantal foto's van onze zelfgemaakte rolkaarten in de bijlage. Sinds vandaag (maandag) zijn we hiervan zo'n 100 exemplaren in elkaar aan het knutselen. We beginnen natuurlijk met van elke kaart er één te maken zodat we zo snel mogelijk onze gids kunnen aanvullen en printen. Morgen wordt dus een dagje waarin we goed zullen moeten doorwerken aangezien alles af moet zijn tegen donderdag! Het is namelijk de bedoeling dat dan de didactische kits afgegeven worden aan de directeurs van enkele scholen en Ramiro zou graag hebben dat er bij elke kit ook een kopie van onze gids zit.

Zoals echte Ecuadoranen werken we met fomix (iets dat niet altijd even goed lukt, zeker niet met een lijmpistool dat niet warm genoeg wordt!)

Morgen zullen we dus een tandje bijzetten om het allemaal af te krijgen en hopelijk kunnen we ook Wilson de komende week nog wat helpen om de kits tijdig af te krijgen.
Wat kijk ik al uit naar het definitieve exemplaar van onze gids! Een werkje om trots op te zijn, al zeg ik het zelf...
Vrijdag wordt het dan nog even een kort stress-momentje, want dan stellen we alles voor aan de medewerkers van de VVOB. We blijven wel niet in Quito slapen, want we willen ons laatste weekend graag met onze familie spenderen.

Ik zei het al in het begin van dit blogbericht: onze laatste weekenduitstap zit erop. Samen met Stijn, Anneleen, Kasper en Debbie gingen we een weekendje naar Papallacta. Genoeg warmwaterbaden om uit te kiezen en een chique hotel vatten het weekend goed samen.
Anneleen, Debbie, Kim en ik maakten de zaterdagochtend eerst nog de prachtige wandeling die naar het hotel leidde. Gure winden, koude regen en zompige landschappen zorgden voor ijsklompjes als handen, natte voeten en longen die gierden in mijn lijf (en dat zonder puffers in de buurt). Ik slaagde er deze keer niet in om recht te blijven staan bij het vele uitglijden, maar de beloning was de kers op de taart: heerlijke warme baden en een weekend van puur genieten en relaxen!

Begin van de wandeling

Ons huisje

Kasper

Moe na de vele zwempartijen!

Op de terugweg stopten we in Quito nog bij 'Jürgen', de nieuwe bakkerij van een Nederlander die in Ecuador woont. Stijn trakteerde ons op een heerlijke appelflap en een warme chocolademelk. En wat heeft dat gesmaakt zeg! Net zoals het stokbrood dat Kim en ik kochten om te delen op de bus!

En dan nu op naar de laatste paar dagen in Ecuador, dagen waarvan ik vooral wil genieten!

¡Ciao! (Of ¡Chao, chao! op z'n Ecuadoraans)

Zoë